Әрбір емдеу мекемесінде өзінің ішкі ауруханалық режимі болады. Емдеу-сақтау режимінің маңызды шарттарының бірі-сырқат психикасы сыйлау, оның толық дене және психикалық тыныштығын қамтамасыз ететін қолайлы жағдайлар жасау. Ұлы орыс физиологы И.П. Павлов, сырқаттың денсаулығы мен нерв жүйесінің ерекшелігіне сәйкес оған тыныштық пен жағдай жасай отырып, оның хал-жағдайы ауыр болатынын, талай рет атап айтқан болатын-ды.
Емдеу-сақтау режимін ұйымдастыруды сыртқы ортаның неғұрлым қолайсыз әсерін (дауыстап сөйлесу, есікті сілкіп ашып-жабу) жойып, терапевтік-емдік шаралар тиімділігін төмендетіп тиімді тәртібін белгілеу қажет. Қызметкерлердің алмасуы, бөлмені жинау, дененің қызуын өлшеу, сырқат тұрған соң, яғни таңертеңгі сағат 7-ден кейін істеледі.Барлық сырқаттар мазасын алмау үшін палатада жарық сигнализациясы мен түнгі шырағдандар дұрыс істеуі керек. Қызметкерлер ішкі тәртіп ережелерін қатаң сақтап және онымен бөлімшеге келіп түскен барлық сырқаттарды таныстыру қажет. Сырқатты медициналық күтім заттары, қан тамған дәке, шприц пен скальпель, лас мақта мен бинт толған леген т.б. Көргенде болатын жиіркеніш сезімдерін болдырмаудың маңызы зор. Өздерінің ауруын ойланудан алаңдату үшін сырқаттың бос уақытын жақсылап ұйымдастырудың маңызы зор. Арнайы бөлме жабдықтау жөн немесе коридорды пайдалануға да болады: кітаптар мен журналдар стендісін жасайды, өздері жүре алмайтын аурулар көру үшін теледидар қояды. Таза ауада (әсіресе жазда) серуендеудің рөлі үлкен. Бос уақытында сырқат оқиды, үстел үстінде ойындар ойнайды, тоқиды, құлаққа киіп радиоқабылдағышты тыңдайды. Сырқаттың қолайсыз эмоцияларын болдырмауға бағытталған шаралар ауруханаға түскеннен бастап, шыққанға шейін жүргізіледі.
