Созылмалы бүйрек жетіспеушілігі. Гемодиализ

Бүйрек жетіспеушілігі

Созылмалы бүйрек жетіспеушілігі (СБЖ) – бүйректің кез-келген үдемелі ауруларынан кейін пайда болатын, нефрондардың біртіндеп өлуінің нәтижесінде дамитын симптомокомплекс. СБЖ кездесу жиілігі (1млн халық санына шаққанда) шамамен 100-200-500 құрайды.

Қазіргі уақытта созылмалы бүйрек жетіспеушілігімен науқастардың саны жыл сайын 10-12% ұлғаюда.

Таралуы:

СБЖ терминалды сатысының АҚШ елдерінде кездесу жиілігі миллион тұрғынға 180-200 жаңа жағдай, 1990 ж. 45 153 науқас ем бастаған. Бүгінгі таңда 200 000 науқас СБЖ терминалды сатысы бойынша емді қажет етеді. Оңтүстік Қазақстан облысында (100.000 тұрғынға) зәр шығару жүйесі аурулары бойынша 2008 ж –  2009 ж  9,3% жоғарылаған. Бұл көрсеткіш нефрологиялық аурулардың өсуін көрсетеді. Соның ішінде 95 мүгедек гемодиализде ем алады. 40% барлық науқастардан мүгедектерден  – әйел адамдар, 15% — балалар. Олардың бәрі 1 және 2 топ мүгедектері.

Этиологиялық факторлар:

• Әсіресе бүйрек шумақшалары зақымдалуымен жүретін аурулар (созылмалы және жеделдеу гломерулонефрит) түтікшелер және интерстиций зақымдалуымен жүретін (созылмалы пиелонефрит, интерстициальді нефрит)
• Дәнекер тінінің жүйелі аурулары(жүйелі склеродермия,түйінді периартериит, Вегенер гранулематозы, геморрагиялық васкулит)
• Зат алмасуы бұзылысы аурулары (қант диабеті, амилоидоз, подагра, цистиноз, гипероксалурия)
• Бүйректің туа біткен аурулары (поликистоз, гипоплазиясы, Фанкони синдромы, Альпорт синдромы, диффузды мезангиальді нефросклероз
• Біріншілік тамыр зақымдануы:қатерлі гипертония,бүйрек артерияларының стенозы, гипертониялық ауру)
• Обструктивті нефропатиялар: зәр-тас ауруы, гидронефроз, зәр шығару жүйесінің ісіктері.

Патогенезі

• Созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің даму негізі гломерулосклероз салдарынан нефрондардың жойылуы. Ал қалған бүйрек нефрондары жоғары жүктемемен жұмыс жасағандықтан олар өзгеріп жойылады.
• Осыған байланысты аурудың ерте кезеңінде қанның электролиттік құрамының өзгеруі, ағзада ақуыз алмасуы бұзылып, алмасу өнімдері жиналады. Созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің соңғы кезеңінде бүйрек жұмысы аз мөлшерде болады. Басқа ағзалар зақымдалады: жүрек, өкпе.
• Жүйке жүйесі, гормональді фон, қан ұйығыштығы, иммунитет бұзылады. Терімен азот қалдықтары бөлінеді.

Патологиялық анатомия

СБЖ үшін баяу түрде бүйректің жиырылуы мен өлшемінің кішіреюі тән. Ол кезде бүйрек шумақшаларының 200—400 дейін азаюы тән. Қалған шумақшалардың гипертрофиясы склероздалған нефрон қызметін компенсациялау үшін жүреді. Шумақша склерозы кезінде өзіндік каналшалардың босауымен жүреді. Шумақшаларға қарағанда каналшалар регенерацияға бейім. Атрофирленген каналшалармен бірге, аздаған кисталар да кездеседі.

Жіктелуі:

Клиникалық көрінісі

• СБЖ клиникасы біртіндеп басталады. Аурудың бастапқы стадиясында көрінісі аз болады. Жүйке-жүйесі жағынан шаршағыштық, қызығушылықтың жоғалуы, күндіз ұйқышылдық, түнде мазасыздық, тәбет төмендеуі.
• Жүрек-қантамыр жүйесі жағынан: гипертония 200-140/130-140 мм.сын.бағ.
• Обьективті: Тері жабындары сарғыш (урохром жиналуы салдарынан), беттің ісіңкі болуы.
• Жүрек-қантамыр жүйесі бойынша гипертония, пульс қатаюы, бірінші тонның тұйықталуы, аортада екінші тонның акценті, жиі тамырлық шу естіледі.Терминальді стадиясында перикард үйкеліс шуы естілуі мүмкін. ЭКГ-да РQ тісшесінің ұзаруы болуы мүмкін,Т тісшесінің жоғарылауы немесе төмендеуі.
• Жиі жүрек жетіспеушілігі дамиды.
• Тыныс алу жүйесі бойынша жөтел, тұншығу ұстамасы, уремиялық өкпе ісінуі, инфекцияға бейімділік.
• Асқазан ішек жолдарында анорексия, арықтау, ауыздағы жағымсыз иіс, іш өту, жара пайда болу.
• Зәр шығару жүйесі бойынша:бүйрек фильтрациясы азаяды, аздаған зәр тұнбасы, зәрде аздаған эритроциттер 2-10, гипоизостенурия, полиурия болуы мүмкін және терминальді стадиясында олигоурия. Креатинин клиренсі 5 мл/мин дейін болуы мүмкін, мочевина жоғарылайды.Зәр қышқылы көбейеді.
• Тірек-қимыл жүйесінде остеомаляция, екіншілік гиперпаратиреоз дамуы мүмкін.

Бүйрек жетіспеушілігін анықтау белгілі бүйрек ауруы кезінде қиын емес. Оның дәрежесін сәйкесінше ауырлығын қан сарысуындағы креатинин концентрациясының жоғарылауымен және шумақшалық фильтрацияның төмендеуімен көрінеді. Клиникалық көрінісі пайда болғаннан кейін электролитті және қышқыл-сілтілі алмасуды бақылап, уақытында жүрек және өкпе бұзылысын анықтау қажет. Бүйрек көлемінің кішіреюі (томограмма,УДЗ), анемия, гиперкалиемия, ацидоз болуы бүйрек жетіспеушілігінің терминальді сатысын көрсетеді.

Ажырату диагностикасы. Созылмалы бүйрек жетіспеушілігін хлоридтер жоғалуымен жүретін бүйрек жетіспеушілігімен салыстыру қажет. Бұл ауруда гипохлоремиялық алкалоз дамиды. Ақуыз тіндерінің ыдырауынан азотемия болады.Зәрде патологиялық қоспалар болмайды. Олигоурия. Анурия байқалады.

Созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің диагностикасы

• СБЖ ерте диагностикасы жиі қиындықтар туғызады,сонымен бірге СБЖ симптомсыз өтуі мүмкін,әсіресе созылмалы пиелонефрит,латентті нефрит,поликистозды ауру кезінде.
• Тұрақты нормохромды анемияның полиуриямен және артериалды гипертониямен бірге жүруінде СБЖ туралы ойлау қажет.
• СБЖ ерте диагностикасы лабораторлы және биохимиялық зерттеулерге негізделеді.Ең сенімді және информативті болып зәрдің максималды салыстырмалы тығыздығын (осмолярлығын), шумақтық фильтрация және қан сарысуындағы креатинин деңгейін анықтау табылады. Зимницкий сынамасында зәрдің максималды салыстырмалы тығыздығы 1018 ден төмен болуы және Реберг сынамасында шумақшалық фильтрацияның 60 мл/мин. төмен деңгейге дейін төмендеуі СБЖ бастапқы сатысын дәлелдейді.      

Созылмалы бүйрек жетіспеушілігін тексерудегі лабораторлы әдістер

Лабораторлы зерттеуде ең алдымен бүйректің функциялық жағдайын және азот қалдықтарының жиналу дәрежесін бағалау қажет. Зимницкий сынамасын өткізгенде төмен салыстырмалы тығыздықты (изо-,гипостенурия) зәрдің монотонды бөлінуі байқалады.
Тұнбада формалы элементтердің құрамы азайған және протеинурия деңгейі төмендеген. Креатининнің ұсталу деңгейі және креатинуриямен бірге эндогенді креатинин деңгейі бойынша анықталатын шумақшалық фильтрация бүйрек функциясының негізгі критерийлері болып табылады.

Фильтрацияның 40 мл/мин. дейін төмендеуі айқын СБЖ көрсетеді, ал 15-10-5 мл/мин дейін төмендеуі уремия дамығанын көрсетеді. Креатинемия деңгейі науқас жағдайы нашарлауымен бірге жоғарылайды.
Асқынған СБЖ кезінде қанда зәр қышқылының мөлшері жоғарылайды – гиперурикемия пайда болады.
Перифериялық қанда токсикалық лейкоцитозбен (6,0-8,0х109/л) және нейтрофилезбен қосарланған гипохромды анемия анықталады.
Тромбоциттердің агрегациясы төмендеуімен тромбоцитопения болады,ол қанағыштықтың негізгі себебі болып табылады.Сутегі иондары шығуының бұзылуы метаболикалық ацидоз пайда болуына әкеледі.СБЖ терминалды сатысында гиперкалиемия байқалады.

Инструменталды зерттеу әдістері

Инструменталды зерттеу әдістерінің мәліметтері СБЖ кезінде ағзалардың жағдайы туралы маңызды ақпарат береді.

• ЭКГда – сол қарыншаның гипертрофия синдромы анықталады (АГ нәтижесінде), гиперкалиемия пайда болғанда  ЭКГ өзгеруі мүмкін: ST сегменті жоғарылайды және позитивті Т тісшесінің амплитудасы жоғарылайды.
• Көз түбін тексерген кезде ауыр ретинопатия анықталады.
• Кеуде клеткасын рентгенологиялық тексергенде өкпедегі өзіне тән өзгерістер анықталады: уремиялық өкпе (сол қарыншалық жетіспеушілікке немесе өкпе капиллярларынан жоғары транссудацияға байланысты өкпе қақпасындағы екі жақты ошақты қараюлар).
• Сүйектердің рентгенографиясында олардың деминерализациясы анықталады.
• Асқазан секрециясы төмендеген, ал гастроскопиялық зерттеу кезінде шырышты қабаттың өзгерістері анықталады (атрофия көріністері басым және оның қайта құрылуы байқалады).

Бүйрек жетіспеушілігінің ағымы

СБЖ ағымы негізгі ауруға байланысты анықталады. СБЖ кезіндегі бүйрек жетәспеушілігі басқа ауруларға қарағанда өте тез үдеуімен ерекшеленеді.СБЖ біртіндеп дамуы егде жастағы адамдарда аурудың баяу ағымында,сирек өршулерде және  салыстырмалы тұрақты гипертонияда байқалады. СБЖ 30 жасқа дейінгі адамдарда тез үдейді, оларда бүйректің негізгі ауруының өршуі АГ өсуіне әкеледі: жиі бір уақытта ісінулер пайда болады.

Тексеру жоспары.

1. Қанның жалпы анализі
2. Зәрдің жалпы анализі.
3. Тәуліктік диурез және сұйықтық мөлшері.
4. Зимницкий, Нечипоренко бойынша зәр анализі.
5. Қанның Б/А: жалпы белок,  белок фракциялары, мочевина, креатинин, билирубин, трансаминаза, альдолаза, калий, кальций, натрий, хлоридтер, қышқылды–сілтілі тепе-теңдік.
6. Радиоизотопты ренография және бүйректі сканерлеу.
7. Бүйректі ультрадыбысты  сканерлеу.
8. Көз түбін зерттеу.
9. Электрокардиография.

Созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің емі

Адекватты емдеу әдістерін дұрыс таңдау үшін СБЖ жіктелуін ескеру өте маңызды:
1. Консервативті саты шумақшалық  фильтрацияның 40-15 мл/мин дейін төмендеумен және консервативті емнің үлкен мүмкіндіктері. 
2. Терминалды саты шумақшалық  фильтрация шамамен 15 мл/мин,бұл кезде бүйректен тыс тазарту (гемодиализ, перитонеалды диализ) немесе бүйректі ауыстыру туралы сүрақ шешілуі қажет.

žСозылмалы бүйрек жетіспеушілігінің консервативті сатысындағы емі:

1. Уремияға әкелген негізгі ауруды емдеу.
2. Тәртіп.
3. Емдік тамақтану.
4. Сұйықтықты адекватты қолдану  (су балансының бұзылуын коррекциялау ).
5. Электролитті алмасу бұзылуларын коррекциялау.
6. Белок алмасуының соңғы өнімдерінің жиналуын азайту (азотемиямен күрес).
7. Ацидозды коррекциялау.
8. Артериалды гипертензияны емдеу.
9. Анемияны емдеу.
10. Уремиялық остеодистрофияны емдеу.
11. Инфекциялық асқынуларды емдеу.

žНегізгі ауруды емдеу 

Консервативті сатысында СБЖ ға әкелген негізгі ауруды емдеу оң әсер етуі мүмкін,тіпті СБЖ айқындылығын азайтуы мүмкін.Бұл әсіресе СБЖ бастапқы немесе айқын емес көріністермен болатын созылмалы пиелонефритке қатысты..
Бүйректегі қабыну үрдістерін басу бүйрек жетіспеушілігінің көріністердің айқындылығын азайтады.

Тәртіп

Науқасқа суық тиюден,көп физикалық және эмоционалды күш түсулерден сақтанғаны жөн. Науқасқа жұмыс және түрмыстағы оптималды жағдайлар қажет. Науқасқа күтім және көңіл аудару қажет, оған жұмыс уақытында қосымша демалыс мүмкіндігін туғызу, сонымен қатар ақылы демалу уақытын ұзартқан жөн.

Белок алмасуының соңғы өнімдерінің жиналуын азайту (азотемиямен күрес).

Диета: СБЖ де аз мөлшерлі ақуызды емдәм қолданылады.

Сорбенттер: Емдәммен бірге қолданылатын сорбенттер аммиак және басқа ішектегі басқа токсикалық заттарды өзіне абсорбциялайды.Сорбент ретінде жиі   энтеродез немесе карболен 5 г  100 мл суға күніне 3 рет тамақтан екі сағат кейін.Энтеродез – төмен молекулалы поливинилпиролидон препараты,дезинтоксикациялық қасиеті бар, асқорыту жолдарына түскен немесе ағзада түзілген токсиндерді байланыстырып, және оларды ішек арқылы шығарады.

Ішекті жуу, ішек диализі: Уремия кезінде ішекке тәулігіне 70 г мочевина, 2,9 г креатинин, 2 г фосфаттар және 2,5 г дейін зәр қышқылы бөлінеді.Осы заттарды ішектен алу арқылы интоксикацияны азайтуға болады,сондықтан СБЖ емінде ішекті жуу,ішек диализі,сифонды клизмалар қолданылады.

Ең эффективтісі ішекті диализ.Оны ұзындығы 2м екі түтікті зонд арқылы орындайды. Зондтың бір түтігі балонды үрлеу үшін,оның көмегімен зонд ішектің қуысына бекітіледі.

Асқазан лаважы (диализ): Асқазанды жуудың алдында асқазан сөліндегі мочевина деңгейін анықтайды.

Егер асқазан сөліндегі мочевина деңгейі қандағы деңгейінен 10 ммоль/л және одан жоғарыға төмен болса,онда асқазанның экскреторлы мүмкіндігі жойылмаған.
Асқазанға 1л 2% натрий гидрокарбонаты ерітіндісін енгізеді,содан соң оны сорып алады. Жууды таңертең және кешке жүргізеді. 1 сеанста 3- 4 г мочевина алуға болады.

Азотемияға қарсы заттар: Хофитол – цинар сколимустың тазаланған экстракты, 5- 10мл ампулада шығарылады,көктамыр ішіне және бұлшық етке енгізіледі, емдеу курсы 12 инъекция.
Леспенефрил – спиртті тұнба немесе лиофилизирленген экстракт түрінде шығарылады, инъекция үшін.Күніне 1-2 шай қасық ішке, ал ауыр жағдайларда – 2-3 бастап 6 шай қасыққа дейін.

Артериалды гипертензияны емдеу: 

1) Емдәмде ас тұзын күніне 3-5г дейін,ал ауыр жағдайларда 1-2г дейін шектеу.
2) Натрийуретиктер – фуросемид 80-140-160мг тәулігіне.Гипотиазид 25-50мг таңертең,ішке.
3) Орталық адренергиялық әсерлі заттар-допегит 0,25г күніне 3-4 рет,клофелин 0,075г күніне 3 рет.
4) B адреноблокаторлар – анаприлин 120-240мг тәулігіне.
5) АПФ ингибиторлары – капотен (каптоприл) 0,25 – 0,5мг/кг х 2 рет күніне.

Анемияларды емдеу: Ең жиі ферроплекс 2 таблеткадан х 3 рет күніне тамақтан кейін; Ферроцерон немесе конферон 2 таб х 3 рет күніне; ферроградумент, тардиферрон (ұзақ әсерлі препараттар ) 1-2 таблеткадан х 1-2 рет күніне.

Андрогендермен емдеу. Андрогендер эритропоэзді белсендіреді. Ер адамдарға салыстырмалы көп мөлшерде – тестостерон бұлшық етке 400-600 мг 5% ерітіндіні х 1 рет аптасына; сустанон, тестэнат б/е 100-150мг 10% ерітіндіні 3 рет аптасына.

Рекомбинантты эритропоэтин – рекормон СБЖ науқастарда эритропоэтин жетіспеушілігін емдеуге қолданылады. Бір ампула құрамында 1000 МЕ бар. Препарат тек тері астына енгізіледі, бастапқы дозасы 20 МЕ/кг х 3рет аптасына,ары қарай әсері болмаса әр айда З дозаға жоғарылатып отырады.. Максималды дозасы 720 ЕД/кг аптасына құрайды.
Рекормонның жанама әсерлері: АД жоғарылауы (айқын артериалды гипертензияда препарат қолданылмайды), тромбоциттер санының өсуі,емнің басында грипп тәрізді синдром пайда болады.

Активті терапия

1) Перитонеалды диализ
2) Бағдарламалы гемодиализ
3) Гемофильтрация,гемосорбция

Гемосорбцияға көрсеткіштер:

• Полинейропатия
• Перикардит
• Гиперпаратиреоз
• Іріңді септикалық процесс
• Тері қышуы

Гемодиализ арқылы бүйректерді толығымен ауыстыру мүмкін емес, бүйрек жетіспеушілігіне қарамастан осы әдіс арқылы науқастар қалыпты өмір сүре алады және жұмыс істейді. Гемодиализ (грек тілінен аударғанда haemo-қан, dialisis-бөлім, ыдырау ) – экстракорпоральді детоксикацияның эфферентті әдісі, мұнда қанның сорбционды тазартылуы «жасанды бүйрек» аппараты арқылы жүзеге асырылады. Гемодиализ электролиттер мен азотты шлактардан тазартады және бұл стационарлы, амбулаторлы және де үйде жасалуы мүмкін. Зат алмасу жартылай өткізгіш мембрана арқылы негізделеді, бір жағынан тұрақты қан ағыспен, екінші жағынан диализдеуші ерітіндімен жуылады. Қан мен диализдеуші ерітінді арасында гидростатикалық градиентті қысым пайда болады, бүйректің сұйықтықты бөлу функциясының бұзылысында ультрафильтрация арқылы қажетсіз сұйықтықты шығарады. Ультрафильтрация және диффузия жолымен қаннан қажетсіз заттарды шығарды және қажетті заттардың түсуіне жағдай жасайды.

Гемодиализ дамуының тарихы.

1913 жылы J.J.Abel «жасанды бүйрек» экспериментальді аппараты жасады, тек 1943 жылы U. Kolff  клиникада қолдануға болатын аппаратты жасаған. Ең алғаш рет Ресейде 1958 жылы 4 наурызда Созылмалы бүйрек жетіспеушілігімен ауыратын науқасқа бірінші рет гемодиализді урологиялық клиникадағы А.Я.Пытель мен Н.А.Лопаткин жасаған. Қазірге кезде дамыған диализді аппараттар жасалған, эффективті диализаторлар  (полисульфон, акрилонитрил, полиметилметакрилат, купрофан), бұл науқастардың өмірін ұзартып қана қоймай жұмысқа қабілеттілігін сақтайды. Гемодиализдегі науқастардың максимальді өмір ұзақтығы 25 жылға ұзартылған.

Гемодиализге арналған аппараттар үш компонеттен тұрады:

1. қанды тасымалдайтын құрылғы
2. диализдеуші ерітіндіні дайындайтын және тасымалдайтын құрылғы
3. диализатор

Роликті насостың түтікшелері арқылы қан диализаторға өтеді, бұл жүйеге қанның ағу жылдамдығын және қысымды өлшейтін құралдар қосылады (оптимальді қан ағу жылдамдығы 300-450 мл/мин). Диализаторға диализдеуші ерітінді резервуардан немесе дозатордан беріледі. Диализдеуші ерітінді құрамы жағынан плазманың сұйық бөлігіне ұқсас болып келеді, бірақ қажетті жағдайда науқастың электролиттердің деңгейіне байланысты өзгертуге болады. Жиі калий концентрациясын өзгертеді, ал кальций, хлор және бикарбонат концентрациясы тұрақты болып тұрады.

Диализді бастамас бұрын науқасты дәрігер қарайды, қан қысымын, пульсін, температурасын өлшейді. Содан кейін науқасқа тамырлық кірісу қояды және диализді аппаратқа қосады. Процедура барысында науқастың жағдайын бақылайды. Гемодиализ аяқталғанда катетр аймағына асептикалық таңғыш қояды. Ұзақтығы мен жиілігін дәрігер әр бір науқасқа жеке анықтайды.

Гемодиализге көрсеткіш:

жедел бүйрек жетіспеушілігі және созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің терминальді кезеңі. Бұл кезде
қан сары суында креатинин көрсеткіші 800-1000 мкмоль/л, мочевина 20-40 ммоль/л, шумақша фильтрациясы деңгейі 5 мл/мин төмен, ал бикарбонаттар (метаболикалық ацидоз) – 15 ммоль/л төмен. Гемодиализді жүзеге асыру үшін атриовенозды шунт (немесе анастомоз) қояды. Гемодиализді аптасына 2-3 рет 5-6 сағат сеанспен жасайды.

Гемодиализге қарсы көрсеткіш болып:

геморрагиялық диатез, атеросклероз, жүрек астмасы мен ауыр қан айналым жетіспеушілігі.

Созылмалы гемодиализдің тәртібі мен бағдарламасы  әрбір науқасқа жеке анықталады. Қазір кең қолданылатын үш реттік қағида (аптасына 3 рет) 4-5 сағаттық диализ.

Диализ аралығындағы кезеңде науқастар құрамында көп мөлшерде калий бар тағамдарды шектеу (жеміс жидектер). Гемодиализдегі науқастарда көбінесе фосфор-кальций алмасуы бұзылған, бұны коррекциялау үшін арнайы дәрілік препараттар тағайындалады, құрамында фосфор мөлшері жоғары тағамдарды  (мысалы,сүт өнімдерін) шектеу. Құрамында алюминий бар препараттарды шектеу. Алюминий бүйрек жетіспеушілігімен ауыратын науқасқа өте токсигенді болып келеді және асқынулар тудыру мүмкін: ОНЖ ауыр зақымдануы, сүйек тінінің зақымдануы, анемия. Науқастарға поливитаминді комплекстерді, құрамында А дәрумені бар және минералды қосылыстарды қабылдау гемодиализ бөлімінің қызметкерлерінің кеңесінсіз қабылдауға болмайды.

Абсолютті қарсы көрсеткіш:

• 80 жастан асқан адамдар
• 70 жастан асқан адамдар, қант диабетімен қосқанда
• Екі немесе одан да көп қосалқы аурулары бар: қатерлі аурулар, ЖИА, миокард инфарктісі және жүрек жетіспеушілігі бар;  перифериялық тамырлардың окклюзионды аурулары декомпенсация  кезеңінде; созылмалы гепатит және бауыр циррозы; өкпенің обструктивті аурулары; бас ми тамырларының зақымдалуы.
• Қатерлі инкурабельді аурулар
• Психикалық аурулар (шизофрения, эпилепсия, психоз)
• Қан жүйесінің зақымдануы (лейкоз, апластикалық анемия)
• Нерв жүйесінің ауыр зақымдануы

Салыстырмалы қарсы көрсеткіштері:

• Өкпенің және басқа ағзалардың туберкулездің активті формасы
• Көп мөлшерде қан кету қауіпі жоғары аурулар: жатыр фибромасы, Мелори синдромы, жара ауруы асқынуларымен және өршулермен.

Гемодиализдің асқынулары.
Артериальді гипертония, бұлшықеттің тырысулары, құсу, жүрек айну. Ең қауіптісі ауалы эмболия, бұл диализаторды өшіру кезінде техникалық бұзылуы. Катетр мен фистуланың инфекциясы, бұл сепсиспен және септикалық эмболиямен асқынады ( қоздырғышы Staphylococcus aureus). Қан сарысуының осмолярлығының тез төмендеуі гипоосмолярлы диализді синдромның дамуына әкеледі, онда естің шатасуы, есеңгіреу және эпилептикалық ұстамалар. Калидің тез арада өзгеруі жүректің өткізгіштігінің бұзылысына әкеледі.

Ұқсас материалдарды қарай кетіңіз:

1. Бүйректің шумақшалы фильтрациясын есептеу
2. Бүйрек несеп жолдарын тексеру. Бүйрек пальпациясы
3. Бүйректің функционалды зерттеу әдістері
4. Бүйрек синдромымен жүретін геморрагиялық қызба
5. Бүйректік гипертониялық синдром
6. Бүйректің даму ақаулары
7. Бүйрек коликасы